Luister naar de Expeditie Groenland Update

Meld je aan voor de Expeditie Newsflash.

Ontvang tijdens de expeditie alerts van nieuwe blogs in je mail.

Dag 25: Door het ijs gezakt en een nieuwe route

Het onvermijdelijke is gebeurd: ik ben door het ijs gezakt. Welkom bij een nieuwe blogupdate van het Groenland Expeditieteam. We zijn inmiddels op dag 25 en mijn horloge geeft aan dat het zondag is. Laten we eerst even teruggaan naar gisteren. Gisteren stonden we bij het water en na de blogupdate heb ik met Wouter, onze Basecamp Manager, overlegd over de te volgen route. De oorspronkelijke route die ik in Nederland had gepland, zou ons twee keer een rivier laten oversteken. Twee jaar geleden was dat geen probleem omdat de rivier toen volledig was opgedroogd en bevroren. Dit jaar stroomt er echter veel water doorheen. In overleg met Wouter hebben we daarom een alternatieve route bedacht. Dankzij satellietbeelden van Copernicus konden we recente beelden van 1 september bekijken en een nieuw waypoint bepalen.

Een uitdagende start

We begonnen de dag vroeg, om 20 minuten over 6 in de ochtend, en al snel bevonden we ons midden in een crevasseveld. Overal om ons heen waren grote gletsjerspleten zichtbaar, wat een geluk was, want bedekte spleten zie je niet meer. De spleten liepen gelukkig in dezelfde richting als onze koers. Dit soort terreinveranderingen betekenen vaak dat het terrein verderop naar beneden gaat, wat ook bij ons het geval was. We moesten laveren tussen hobbels en bobbels die waren ontstaan door smeltwater. Na ongeveer een half uur bereikten we ons waypoint bij de rivier. Tot onze verbazing werd deze rivier afgesneden door nog een andere rivier die uitmondde in de eerste rivier die we wilden ontwijken. We besloten de rivier te volgen in de hoop dat deze breder zou worden en we makkelijker konden oversteken. Dat lukte uiteindelijk, zoals te zien is op de blogfoto waarop Michiel en David de rivier oversteken.

Wind in de rug

Na het oversteken konden we onze koers verleggen richting het noordwesten, met harde wind in de rug. Dit gaf ons extra snelheid en voor we het wisten, waren we voorbij ons volgende waypoint geskied. We stelden de kompaskoers opnieuw in, deze keer richting het westen naar Point 616. De rest van de dag liepen we door een landschap vol hobbels en bobbels. Op een gegeven moment besloot ik mijn skischoenen aan te houden vanwege de slechte ondergrond. En toen gebeurde het: ik zakte door het ijs. De druk op mijn skischoen was te groot en ik stapte door het ijs heen. Michiel overkwam hetzelfde kort daarna.

Veilig voor de nacht

We hebben nog een half uur doorgelopen voordat we onze tent opzetten op een veilige plek na grondig testen met skistokken om te voorkomen dat we door het ijs zouden zakken. De ondergrond is bevroren, waardoor haringen moeilijk in te slaan zijn, maar met ijsbijlen en sneeuwijsschroeven lukte het toch. Vandaag hebben we 27 kilometer afgelegd, wat ons totaal op 546 kilometer brengt. We bevinden ons nu op een hoogte van 825 meter. Morgen hopen we Point 660 te bereiken, dat hemelsbreed nog precies 13 zware kilometers verder ligt. Daarover later meer.