Eten, eten en nog eens eten
Luister naar de update van zondag vanaf de Groenlandse ijskap.
🗺️ Onze live positie op Groenland.
📢 Lees alle eerdere berichten.
Meld je aan voor de Expeditie Newsflash.
Ontvang tijdens de expeditie alerts van nieuwe blogs in je mail.
[mc4wp_form id=4505]
Richting point 6-60
Op zaterdag 16 september zijn wij vroeg van start gegaan met onze expeditie. Om vijf uur ’s ochtends ging de wekker en om kwart over zeven stonden wij klaar om te vertrekken. Hoewel het weerbericht sprak van lage bewolking, was het in werkelijkheid gewoon mistig. We konden geen hand voor ogen zien en op sommige momenten was het zicht beperkt tot slechts twee meter. Gelukkig was de wind van de vorige avond gaan liggen, dus besloten we toch te vertrekken. Gedurende de ochtend klaarde het iets op en konden we wat verder vooruit kijken. We bevonden ons in een terrein waar het een paar weken geleden waarschijnlijk flink gedooid had. We liepen over ijsvelden bedekt met sneeuw. In de middag brak de zon eindelijk door en konden we weer ver zien. We hebben een koerscorrectie gedaan en koersen nu af met een koers van 310 graden richting point 6-60, ons eindpunt. Aan het einde van de dag hadden we al 29 kilometer afgelegd, wat betekent dat er nog 90 kilometer in een rechte lijn te gaan is naar ons doel.
Continu eten
Hoewel we aan het einde van de dag aankomen, betekent dit niet dat we meteen stoppen. Het is tijd om te eten. Tegenwoordig snakt elke cel in mijn lichaam de hele dag door naar eten. Het maakt niet uit wat ik eet, maar elke pauze gaan mijn kaken alleen maar op en neer. Dit is de beleefdheidsvorm in Groenland, praten met volle mond. Ik eet echt alles door elkaar. Stroopwafel met kinderkaas, het kan zo gek niet zijn. In het begin van de expeditie had ik moeite om de 6.000 calorieën per dag te halen. Er bleef veel over, maar nu kan ik melden dat de bonuszak leeg is. De afgelopen dagen heb ik regelmatig wat extra’s uit die bonuszak gehaald en bij mijn eigen eten gedaan. Alles gaat op.
Elke dag een halve marathon
Het slepen van de slee is nog steeds een grote uitdaging. We lopen ongeveer 30 kilometer per dag en doen dit al bijna 25 dagen achter elkaar. Het voelt alsof we elke dag een halve marathon lopen met een slee achter ons aan. Dit vergt enorm veel energie, vooral in deze extreme omstandigheden. Daarom schreeuwt elke cel in ons lichaam om eten. We delen soms ons eten uit, wat kaas, wat worst, echt alles gaat naar binnen. We hebben goed eten bij ons, zoals notenmix, goede avondmaaltijden, ontbijten en tussendoortjes. Dit zijn geen snelle suikers, maar langzame koolhydraten die gedurende de hele dag energie afgeven. Hiermee gaan we het halen.
Nog 90 kilometer te gaan
Morgen gaan we weer verder met een koers van 310 graden en nog 90 kilometer te gaan. We zijn gemotiveerd en vastberaden om ons doel te bereiken. Het einde van de expeditie is in zicht en we zijn trots op wat we tot nu toe hebben bereikt. Met elke stap komen we dichter bij ons eindpunt.











Wow, zaterdag de 16e en nog 90km Helden zijn jullie. Telkens als ik naar de gesproken berichten luister voelt het alsof ik er bij ben. Zo ver weg maar zo dichtbij. Enne Gerrit Hiemstra is geloof ik vacant als weerman. Wellicht hem inhuren 😉
Het gaat gewoon goed hoor en lees ik. Als je zo’n avontuur aangaat vrees je voor ernstige ongelukken en of bizarre weersomstandigheden. Dit is jullie ( tot op heden) gelukkig gespaard gebleven. Dan blijkt dat het met goede uitrusting en ervaring goed te doen is toch!? Zijn er geen onderlinge irritaties? Zijn er geen pesterijen? Zijn sommige vriendschappen niet wat bekoeld?
Gisteren heftig dagje geweest voor jou Henk Jan. Zou me kunnen voorstellen als je vandaag geen nieuws inspreekt maar ga het wel missen. Vind het ,evenals de berichten van Wouter, elke dag weer fijn. Zo blijf ik een beetje bij. Hoop dat je vandaag wel weer mee verder kunt. Geen blessures overgehouden aan je val? Bijna aan het einde vd trip. Dit weekend weer thuis? Sterkte en groeten vanuit het ouderlijk huis van je medeexpeditielid.
M